Nie ma górnej granicy aktywności fizycznej

Od 150 do 300 minut aktywności fizycznej tygodniowo – to zalecenie Światowej Organizacji Zdrowia pojawia się w niemal wszystkich rekomendacjach dotyczących utrzymania smukłej sylwetki i zachowania sprawności na długie lata. I choć te 150 minut tygodniowo faktycznie należy określić jako minimum, to okazuje się, że górna granica aktywności nie istnieje. Im dłużej i ciężej ćwiczymy, w tym lepszym stanie jest nasz organizm – twierdzą badacze z Oxfordu.

Oxfrodzki epidemiolog Rema Ramakrishnan wraz ze swoją grupą badawczą postanowił przyjrzeć się dokładnie relacji pomiędzy aktywnością fizyczną, natężeniem i długością tej aktywności a szerokorozumianemu poprawnemu funkcjonowaniu serca i układu krwionośnego. Aby wyniki były miarodajne, badaniem objęto aż 90 tysięcy osób, a same dane pobierano i analizowano przez pięć lat.

Poszukiwanie granicy dla naszego serca

Analizy miały pomóc ustalić jaka jest optymalna ilość aktywności fizycznej wpływająca na wydolność sercowo-naczyniową. Oraz, co wyjątkowo istotne, czy istnieje górna granica takiej aktywności, której przekroczenie może skutkować zmianami negatywnymi, osłabieniem wydolności i ogólnym przepracowaniem organizmu.

Dane pobrano ze specjalnego Biobanku, czyli miejsca, w którym gromadzone są i przechowywane materiały biologiczne dawców, umożliwiające prowadzenie badań naukowych. Wśród tych materiałów są również bardzo szczegółowe dane medyczne, tak zwany wywiad, mówiący o ogólnym stanie zdrowia, przebytych chorobach, sytuacji rodzinnej, zawodowej, wykształceniu oraz wszelkich miarodajnych preferencjach. Im bardziej precyzyjne dane zostaną zebrane, tym szersza możliwość wykorzystania ich do badań celowanych. Dlatego tak istotnymi czynnikami pobieranego wywiadu są dieta oraz aktywność fizyczna.

Im więcej ruchu, tym lepiej dla naszego zdrowia.

W tym wypadku badacze porównali dane dotyczące aktywności fizycznej i chorób serca ponad 90 tysięcy osób. Wytypowano również grupę ludzi, których poproszono o noszenie przez tydzień opaski mierzącej tętno i aktywność fizyczną. Po przeanalizowaniu danych oxfordzcy badacze doszli do dwóch wniosków. Pierwszy jest dość oczywisty i często powtarzany: aktywność fizyczna bezsprzecznie wpływa pozytywnie na serce i układ krwionośny. Osoby uprawiające sport znacznie rzadziej borykają się z problemami kardiologicznymi niż ci, którzy preferują siedzący tryb życia. Świadome i celowe uprawianie sportu wiąże się również z dokonywaniem zdrowszych wyborów żywieniowych, ograniczeniem lub całkowitą eliminacją alkoholu i tytoniu.

Jednak to druga część wniosku wydaje się być najbardziej przełomowa. Mówi, że nie istnieje górna granica aktywności fizycznej, a żadna ilość sportu, choćbyśmy co drugi dzień byli zdolni przebiec maraton, nie wpływa negatywnie na wydolność serca. Im więcej ruchu, tym lepiej dla naszego zdrowia.

Fact checking, czyli źródła

Wiarygodność naszych tekstów możesz sprawdzić analizując badania naukowe lub inne weryfikowalne źródła wiedzy, na jakich opieramy się pisząc teksty.

PLoS Med. 2021 Jan; 18(1): e1003487.